خواجه طوسی ذاتی باب ایساغوجی را این طور تعریف می کند: آن چه که مقوم ذات است در حالیکه خارج از آن نیست مانند حیوان یا ناطق برای انسان و انسان برای زید. علامه حلی در توضیح این تعریف اضافه می کند که مراد از مقوم ذات آن چیزی است که ماهیت شیء تحقق پیدا نمی کند مگر با آن خواه خود ماهیت باشد یا جزئی از ماهیت.