حال و صفت به‌عنوان دو مورد از نقش‌های نحوی از نظر لفظی و معنوی دارای مشابهت‌های هستند که موجبات خلط در ترکیب کلام را فراهم می‌کند، اهمیت این مسئله زمانی مضاعف می‌گردد که در فهم کلام شارع مقدس تأثیرگذار باشد پس بر فقیه به‌عنوان کاشف مقصود صاحب شریعت لازم می‌آید با استفاده از ثمره بررسی تفاوت‌های ظریف و لطیف معنوی فی ما بین این دو اصطلاح نحوی در کلام دقت نظر خود را برای کشف مقصود واقعی شارع مقدس افزایش دهد

خلاصه پست