چکیده :
گزارش نویسی کتاب نحو الوافی
فهرست مطالب
بخش:بازگردانی ترجمه تحریر الوسیله. ۳
بخش:گزارش نویسی کتاب نحوالوافی ۸
فصل اول
بخش: بازگردانی ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(ره)
مسئله ۲۶_اگر مدافع یک دست مهاجم را در وقتی که روبه او است قطع کند و دست دیگرش را در حال پشت کردن یعنی فرار قطع نماید و جراحت هر دو دست بهبود پیدا کنند، در مورد دست دوم قصاص ثابت است و اگر جراحت دست دوم خوب شود ولی جراحت دست اولی سرایت نکند ، سرایت آن ضمان نمی آورد و اگر دست اول خوب شود و دومی سرایت کند و بمیرد قصاص در جان ثابت است.
ترجمه: اگر مدافع یک دست مهاجم را در وقتی که رو به اوست قطع کند و دست دیگرش را در حال فرار کردن قطع نماید و جراحت هر دو دست بهبود پیدا کنند در مورد دست دوم قصاص ثابت است و اگر جراحت دست دوم خوب شود ولی جراحت دسته اولی سرایت کند سرایت آن تعهدی به پرداخت دیه نمی آورد و اگر دست اول خوب شود و دومی سرایت کند و بمیرد قصاص در جان ثابت است
مسئله ۲۷_ اگر با زن یکی از نزدیکانش از قبیل پسر یا دخترش یا فامیل های دیگرش کسی را ببیند که در حال فحشا باشد ولو اینکه کمتر از جماع باشد در صورت امکان با مراعات مرتبه آسانتر سپس شدیدتر از آن حق دارد که او را دفع کند ولو اینکه به قتل برسد و هدر می باشد، بلکه حق دارد مانند دفاع از نزدیکان خود از نزدیکان بیگانه نیز دفع نماید آنچه برطرف واقع شود هدر می باشد
ترجمه: اگر با زن یکی از نزدیکانش از قبیل پسر یا دخترش یا فامیل های دیگرش کسی را ببیند که در حال فحشا باشد حتی اگر کمتر از آمیزش باشد در صورت امکان با در نظر گرفتن راه های آسانتر سپس شدیدتر از آن حق دارد که او را دفع کند. حتی اگر به قتل برسد متعهد پرداخت دیه نیست و حق دارد مانند دفاع از نزدیکان خود از نزدیکان بیگانه نیز دفع نماید و در صورت آسیب شخص مقابل بر گردن او دیه ای نیست.
مسئله ۲۸_ اگر مردی را ببیند که با همسرش زنا می کند و بداند که زن به خواسته او تن داده و رضایت داشته است حق دارد که هر دو را بکشد و گناهی نکرده و بر او قصاص نیست و بین اینکه هردو محصن باشند یا نباشند و اینکه زن دائمی باشد یا موقت و این که دخول به او شده باشد یا نه فرقی نیست.
ترجمه: اگر مردی زنش را در حین زنا با مردی دیگر ببیند و بفهمد زنش با میل باطنی و رضایت به خواسته او تن داده حق کشتن هر دو را دارد و او گناهی نکرده است و نباید قصاص شود و فرقی نمیکند که هردو محرم باشند یا نباشند زن دائمی باشد یا موقت و اینکه دخول صورت گرفته باشد یا نگرفته باشد.
مسئله ۲۹_ در مواردی که زدن و مجروح ساختن و کشتن جایز است فقط جواز آن بین او و بین خداوند است و در واقع چیزی بر او نیست ولی در ظاهر قاضی طبق موازین قضاوت حکم می کند بنابراین اگر مردی را بکشد و ادعا کند که او را با زنش دیده است و شهودی مطابق آنچه که شارع مقدس مقرر فرموده نداشته باشد حکم به قصاص او میشود و همچنین است در مورد اشباه و نظایر آن.
ترجمه: در مواردی زدن و مجروح ساختن و کشتن جایز است و فقط جواز آن بین او و خداوند است و در واقع چیزی بر گردن او نیست ، ولی در ظاهر قاضی طبق قوانین و معیارها قضاوت و حکم می کند بنابراین اگر مردی را بکشد و ادعا کند که او را بازنش دیده است و مدرکی طبق آنچه که شارع مقدس(حاکم شرعی) مقرر فرموده نداشته باشد حکم قصاص بر او جاری میشود و همین حکم در نظایر آن نیز جاری است.
مسئله ۳۰_ کسی که بر عورات قومی سر بکشد تا آنچه را که از ایشان برای او حرام است نگاه کند مثلاً از بالای خانه به داخل آن نگاه کند پس آنها حق دارند بلکه واجب است که او را منع کرده و جلوگیری نمایند و اگر امتناع نکرد دفع او با زدن و مانند آن جایز است پس اگر امتناع نورزد و باسنگ کوچک یا غیر آن حتی چیزهایی که کشنده است به سمت او پرتاب کند و جنایت بر او واقع شود هدر می باشد ولو اینکه به قطل منتهی گردد و اگر قبل از نهی کردن و آگاه نمودن مبادرت به پرت کردن سنگ و مانند آن نمایند بنابر احتیاط واجب ضامن می باشد.
ترجمه: اگر کسی به حریم شخصی خانواده ای سرکشی کند تا چیزهایی را ببیند که نگاه به آنها حرام است مثلاً از بالای خانه به داخل آن نگاه کند اهل خانه حق دارند بلکه واجب است او را از این کار منع کنند و اگر او به کارش ادامه داد دور کردن او با زدن و مانند آن جایز است و اگر باز هم به کارش ادامه داد پرت کردن سنگ کوچک یا غیر آن حتی چیزهایی که کشنده است به سوی او مشکلی ندارد و در صورت آسیب دیدن یا کشته شدن دیه بر گردن آنها نیست اما اگر قبل از نهی کردن و آگاه کردن او به سمتش سنگ یا چیزی مانند آن را پرت کنند بنابر احتیاط واجب دیه را باید بپردازند.
مسئله ۳۱_ اگر او را نهی کند و او دست بر ندارد پرت کردن چیزی برایش به قصد مجروح ساختن او اگر دفاع متوقف بر آن باشد جایز است و همچنین پرت کردن به قصد کشتن او اگر دفاع بر آن متوقف باشد جایز است.
ترجمه: اگر او را نهی کنند و او دست بر ندارد پرت کردن چیزی به سمت او به قصد مجروح کردن او به نیت دفاع مشکلی ندارد همچنین پرت کردن به قصد کشتن او اگر به نیت دفاع باشد مشکلی ندارد
مسئله ۳۲_ اگر کسی که سرکشی میکند از خویشاوندان زن صاحبخانه باشد چنانچه به مواردی نگاه کند که نگاه کردن او بدون شهوت و تمایلات شیطانی جایز است پرتاب چیزی به او نیست پس اگر پرتاب کند و بر او جنایت واقع شود ضامن می باشد.
ترجمه: اگر کسی که سرکشی می کند از نزدیکان زن صاحبخانه باشد چنانچه به مواردی نگاه کند که نگاه کردن او بدون شهوت و تمایلات شیطانی باشد نگاهش مشکلی ندارد و مجوز پرتاب چیزی به سمت او را ندارند و در صورت پرتاب و آسیب دیدن وی متعهد به پرداخت دیه میشوند.
مسئله ۳۳_ اگر خویشاوند به چیزی نگاه کند که بر او نگاه به آن جایز نیست مانند عورت یا نگاهش با شهوت باشد مانند بیگانه می باشد بنابراین بعد از نهی کردن و تذکر دادن پرتاب کردن چیزی به او جایز است و اگر جنایتی به واقع شود هدر است.
ترجمه: اگر یکی از اقوام به چیزی نگاه کند که نگاه به آن چیز جایز نیست مانند شرمگاه یا نگاهش همراه با شهوت باشد حکم بیگانه را دارد و بعد از تذکر دادن و نهی کردن او از این کار و در صورت تکرار ، مجوز پرتاب کردن چیزی به سوی او را داریم و در صورت آسیب دیدن وی شخص متعهد به پرداخت دیه نیست.
مسئله ۳۴_ اگر کسی که به عورات مردم سرکشی می کند کور باشد جایز نیست که با چیزی متعرض او شود پس اگر متعرض شود و جنایتی بر او واقع سازد ضامن می باشد و همچنین است اگر از کسانی باشد که دور را نمی بیند و فاصله بین او و زنها به اندازه ای باشد که آنها را نمیبیند و یا تشخیص نمیدهد.
ترجمه: اگر کسی که به حریم شخصی مردم سرکشی می کند کور باشد اجازه ندارد به او حمله کند و آسیب بزند و اگر حمله کرد و شخص آسیب دید متعهد به پرداخت دیه است و اگر شخص بیننده از کسانی باشد که دور را نمی بیند و فاصله بین آنها به اندازه ای باشد که آنها را نمیبیند و یا تشخیص نمیدهد همین حکم بر او جاری است.
مسئله ۳۵_ اگر به قصد نگاه با شهوت به پسر صاحبخانه سر بکشد صاحب خانه حق دارد او را دفع و نهی کند و اگر دست برنداشت حق دارد چیزی را به سوی او پرت کند و جنایت واقع شده هدر می باشد.
ترجمه: اگر به قصد شهوت به پسر صاحب خانه نگاه کند صاحبخانه حق دور کردن و نهی کردن او را دارد و اگر از کارش دست بر نداشت حق پرتاب کردن چیزی را به سمت او دارد و شخص زننده در صورت آسیب زدن به فرد مقابل متعهد به پرداخت دیه نیست.
مسئله ۳۶_ اگر به خانه ای سرکشی کند که در آن کسی که نگاه به او حرام باشد نیست پرت کردن چیزی به سوی او جایز نیست پس اگر پرتاب کند و جنایت واقع شود ضامن می باشد.
ترجمه: اگر به خانه ای که در آن خانه کسی نیست که نگاه به حرام باشد سرکشی کند پرت کردن چیزی به سوی او جایز نیست پس اگر پرتاب کند و آن فرد آسیب ببیند باید دیه شخص را بپردازد.
مسئله ۳۷_ اگر بر عورت سر بکشد و او را نهی کند و او دست بر ندارد پس او را با سنگ و مانند آن بزند و جنایتی بر او وارد کند و او ادعا کند که قصد نگاه نداشته است یا آن را ندیده است ادعای او شنیده نمیشود و در ظاهر چیزی بر زننده نیست.
ترجمه: اگر شخصی بر حریم شخصی دیگران سرکشی کند و او را از این کار نهی کنند و او دست بر ندارد و او را با سنگ و امثال آن بزنند و بر وی آسیبی وارد شود و ادعا کند که قصد نگاه نداشته است یا آنجا را ندیده است ادعای او مورد قبول واقع نمیشود و در ظاهر شخصی که وی را زده دینی بر گردنش نیست.
مسئله ۳۸_ اگر زیاد دور باشد که امکان دیدن عورات برایش نباشد ولیکن با وسایل جدید مانند دوربین آنها را ببیند حکمش مانند آن است که از نزدیک سرکشی نموده است پس دفع او به آنچه گذشت جایز است و جنایت بر هدر می باشد.
ترجمه: اگر فاصله او با حریم شخصی دیگران زیاد باشد که امکان دید وجود نداشته باشد اما با وسایل جدید مانند دوربین آنها را ببیند حکمش مانند کسی که از نزدیک سرکشی نموده است و دور کردن او مانعی ندارد و در حین دفع کردن وی اگر آسیبی ببیند دیه ای بر گردن شخص نیست.
مسئله ۳۹_اگر آیینه ای بگذارد و به وسیله آن عورات را ببیند ظاهر آن است که حکم کسی را که بدون وسیله آنها را میبیند دارد ، لیکن احتیاط مستحب آن است که چیزی به سوی او پرتاب نکند و به نحو دیگر تخلّص پیدا کند بلکه احتیاط ترک نشود.
ترجمه: اگر آیینه ای بگذارد و به وسیله آن حریم شخصی دیگران را ببیند در ظاهر حکم کسی را دارد که بدون وسیله آنها را میبیند ولی احتیاط مستحب آن است که چیزی به سمت او پرتاب نشود و از راه دیگری مسئله را حل کند و احتیاط ترک نشود.
مسئله ۴۰_ظاهر است که به دفع آنچه گذشت جایز است ولو این که برای زن ها پوشش یا داخل شدن به جایی که بیننده آنها را نمیبیند ممکن باشد.
ترجمه: در ظاهر دفع به آن چیزهایی که گذشت جایز است مگر اینکه زن ها پوششی داشته باشند و یا ورود به جایی که بیننده آنها را نمیبیند ممکن باشد.
مسئله ۴۱_ انسان حق دارد چهارپایی را که هجوم میآورد از خود و از دیگری و ازمالش دفع نماید و اگر به چهارپا عیبی وارد شود و یا تلف گردد و دفع کردن متوقف بر آن باشد ضامن نیست و اگر بتواند فرار کند ظاهر آن است که ضرر رساندن به حیوان جایز است بنابراین(اگر در این صورت) ضرر برساند ضامن است.
ترجمه: انسان حق محافظت از خود ، دیگران و مالش را در برابر هجوم چهارپا دارد و در حین محافظت اگر به چهار پا صدمه وارد شود و یا از بین برود تعهدی در مقابل آن ندارد و اگر بتواند فرار کند و علی الظاهر نباید به حیوان صدمه ای بزند و اگر این کار را انجام دهد در قبال آن کار باید دیه حیوان را پرداخت کند.
فصل دوم
بخش: گزارش نویسی کتاب نحوالوافی
کتاب نحو الوافی تالیف عباس حسن استاد لغت عربی دانشگاه قاهره مصر از آثار معاصر در موضوع علم نحو است که به شیوه ای آموزشی در چهار جلد به زبان عربی تالیف شده است.
ناشر این کتاب دانشگاه قاهره مصر است و فهرست هر جلد در ابتدای آن و برخی توضیحات و ارجاعات هم در پاورقی های کتاب ذکر شده است.
در ابتدا کتاب با مقدمهای در توصیف کتاب و شیوه تعریف آن آغاز شده است.
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و چهار جزء است که هر کدام از این جزءها و کتاب هایی جداگانه هستند و مباحث نحوی می پردازند.
ابواب کتاب بنابر ترتیبی که ابن مالک در الفیه انتخاب کرده و بسیاری از نحویون پس از او اختیار کرده اند مرتب شده است.
گردآوری تمام اصول نحوی در چهار جزء که هر جزء، خود، مشتمل بر ابواب و هر باب، حاوی مسائلی است. در هر مسئله در دو بخش، مطالب مطرح شده است: بخش اول، بهصورت مختصر و مناسب حال دانشجویان طرح بحث شده است و در بخش دوم، تحت عنوان «زیاده و تفصیل» توضیح بیشتری برای اساتید و متخصصین ارائه شده است.
دقت شده که عبارات کتاب، واضح، روان و بهدور از حشو و اضافه نوشته شود. اصطلاحات علمی نیز به همان صورتی که علمای قدیم و جدید ثبت کردهاند، ذکر شده است.
انتخاب مثالهای روشن که در توضیح قواعد و مباحث دشوار مفید باشد؛ بدین جهت از ذکرشواهد قدیمی پرهیز شده است.
از ذکر ادله ضعیف و تعدد آراء غیر مفید در یک مسئله پرهیز شده است.
اسامی منابع برای رجوع و آشنایی دانشجویان با آنها و تحقیق مسائل، تدوین شده است.
نویسنده در تألیف کتاب، به شیوه آموزشی معینی ملتزم نبوده و به تناسب از شیوههای استنباطی، القائی و محاورهای استفاده کرده است.
نویسنده در پاورقی پس از بیان قاعده و شرح آن، ابیاتی از الفیه را که مرتبت با بحث بوده نقل کرده و بهطور خلاصه توضیح داده است.
در مواردی که بین یک مبحث از صفحات پیشین یا پسین رابطهای با مسئله مورد بحث بوده، به صفحه آن بحث اشاره شده است.
در نتیجه این کتاب شامل تمام اصول نحوی است که هم مناسب دانشجویان و مناسب اساتید و متخصصین این عرصه است و در هر بخش فراخور حال هر دو طیف مباحث را جمع بندی کرده است. نویسنده این کتاب سعی کرده است که به دور از هرگونه اضافه گویی مطالب را صریح و واضح بیان کند و در کل کتاب پر محتوا و قابل استفاده برای همه کسانی است که میخواهند این علم را به خوبی یاد بگیرند تا بتوانند درک عمیق و فهم بسزایی از ادبیات عرب داشته باشند.
نظرات
ارسال دیدگاه برای این نوشته بسته می باشد.