
گزارش اردوی راهیان نور غرب طلاب مدرسه علمیه آیت الله بهجت قم طلاب مدرسه علمیه آیت الله بهجت قم، از سوم تا ششم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، در اردوی راهیان نور غرب، میهمان سرزمین های حماسه و ایثار شدند. این سفر معنوی و تاریخی که با هدف آشنایی هرچه بیشتر با رشادت های دفاع مقدس و […]
گزارش اردوی راهیان نور غرب طلاب مدرسه علمیه آیت الله بهجت قم
طلاب مدرسه علمیه آیت الله بهجت قم، از سوم تا ششم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، در اردوی راهیان نور غرب، میهمان سرزمین های حماسه و ایثار شدند. این سفر معنوی و تاریخی که با هدف آشنایی هرچه بیشتر با رشادت های دفاع مقدس و تجربه نزدیکِ عظمت شهدا برنامه ریزی شده بود، حاوی لحظه هایی ماندگار از همزبانی با خاکِ جانگداز غرب کشور بود.
مسیر بازدیدها: از طاق بستان تا موزه دفاع مقدس
کاروان راهیان نور مدرسه علمیه آیت الله بهجت، در این سفر چهار روزه، از مکانهای تاریخی و یادمان های عملیات های بزرگ دفاع مقدس بازدید کرد. آغاز مسیر با “طاق بستان” و “بیستون”، دو نماد شکوه تاریخ ایران، همراه بود. این آثار کهن، یادآور تمدن دیرینه این سرزمین و پیوند ناگسستنی گذشته و حال بودند. سپس، کاروان به سراغ یادمان های حماسه سازان سرزمین ایران رفت: “یادمان عملیات آزاد سازی بازی دراز” و “یادمان عملیات مرصاد”، دو صحنه از نبردهای قهرمان هایی که حفظ دین و میهن را فریاد میزدند. در این مکانها، طلاب با روایت های رزمندگان از جان گذشته ای آشنا شدند که با تکیه بر ایمان، تاریکی ها را به نور مبدل کردند.
“پادگان ابوذر” و “موزه دفاع مقدس کرمانشاه” نیز از دیگر نقاط تأمل برانگیز این سفر بودند. در موزه، اشیاء به جامانده از سالهای دفاع مقدس، از سلاح های ساده تا دست نوشته های شهدا، گواهی ملموس بر ایستادگی مردانی بود که جان را به مشت فروختند تا خاک، بماند. بازدید از “تکیه عباسیه کرمانشاه” نیز فرصتی برای درک عمیق تر فرهنگ عاشورایی و پیوند آن با روحیه مقاومت در دفاع مقدس ایجاد کرد.
سفره نور شهدا؛ میهمانی رهاییبخش
این اردو، فرصتی بود برای نشستن بر سر سفره شهدا و نوشیدن جرعه هایی از معنویت ناب. حضور در یادمانها، گویی دعوتنامه ای بود که شهدا به آدرس دلهای بیقرار طلاب فرستاده بودند؛ دعوتی برای رها شدن از تاریکی های روزمره و پیوند با نور جاودانگی.
خاکی که با جان سخن میزند
تجربه راهیان نور، تنها یک سفر جغرافیایی نیست؛ بلکه سفری است به عمق تاریخ و روح آدمی. در توصیف این حس میتوان گفت :
«راهیان نور سفری است که انسان در آن از غم به دور است و احساس نزدیکی به خود و شهدای گرانقدر را دارد. جایی که خاک هم با انسان سخن میگوید و با گوشت و خون و روح و جان درمی آمیزد. گویی خاک جان دارد و با ما نجوا میکند…»
این نجوای خاک، در تمام مسیر همراه کاروان بود؛ از سنگ نوشته های بیستون تا خاکریزهای مرصاد، گویی هر ذره از این زمین، روایتی از عشق و پایمردی را زمزمه میکرد.
پایان سفر؛ آغاز راهی نو
اردوی راهیان نور غرب، در ششم اردیبهشت، با وداعی سبز از کرمانشاه به پایان رسید، اما قلبهای شرکت کنندگان، مالامال از نور شهدا و عزمی راسختر برای ادامه راهشان بود. این سفر نه تنها یادآور حماسه های دیروز بود، بلکه تلنگری برای ساختن فردایی روشنتر در پرتو آرمانهای شهدا محسوب میشد.
«راهیان نور، پایانِ راه نیست؛ آغازِ بودن در مسیر نور است.»
#راهیان_نور #مدرسه_علمیه_آیتالله_بهجت #کرمانشاه_سرزمین_حماسه
نظرات