تقریری که در پیش رو داریم بیان یکی از منصوبات است که نام آن مفعولُ به میباشد. حال، اصلا منصوب یعنی چه؟ ببینید ما در نحو یک عامل،معمول و علامت داریم که ارکان اعراب هستند:اعراب یعنی تغییر کردن آخر کلمات به علامت هایی که عوامل ایجاد میکنند.مثلا جاءَ علیُ – اینجا عامل فعل جاء میباشد که در علی اثر گذاشته و آن را معمول خود کرده  است اعرابی که علی به خود گرفته است که لفظی هم هست و ما آن را میبینیم علامت نام دارد. یکی از معمولات منصوبات هستند که یا آخر کلمه با علامت نصب ــَـ ،  منصوب بودن خود را نشان میدهد یا در جایگاه منصوب بودن قرار گرفته است و علامت خودش را به صورت اعراب تقدیری نشان میدهد.