مقاله نقش و کارکرد حروف زائد در علم صرف

علم بیان دومین شاخه علم بلاغت پس از معانی است که به چگونگی بیان کردن کلام پس از تشخیص اقتضای حال می پردازد؛ و نیز از سه بحث تشبیه، مجاز، کنایه متشکل است . از امتزاج دو بحث اول ،استعاره به وجود می آید؛ که و » مصرحه مکنیه « در مجاز بررسی می گردد . از مهمترین اقسام آن میتوان به اشاره کرد . سکاکی بنا بر تعریف متفاوتش، بر خلاف » تخیلییه تحقیقیه « مشهور قائل است که استعاره مکنیه همیشه همراه استعاره تخیلیه نبوده ، آنان ملازمتی ندارند و لغوب محسوب می شوند نه عقلی.

آنچه که از این بحث به دست می آید آن است که هر متنی یا فعلی که از متکلم یا فاعل رخ میدهد با توجه به قصد آن دارای معناییست حتی برخی از دانشمندان هرمنوتیک نیز به این مسئله اعتراف دارند که نمیتوان به صورت کلی ادعا کرد که هر متنی، همه نوع معنایی را بر میتابد؛ چون در هرصورت معیارهایی برای کنترل و محدودکردن تفسیر وجود دارد.