با رجوع به منابع مربوطه درمیابیم که ثلاثی مجرد نیز همچون ثلاثی مزید معنا دارد. باب فَعَلَ به دلیل بیشمار بودن معانی مستعل در آن ضابطهمند نمیگردد اما مشهورترین معنای این باب مغالبه است. مغالبه یعنی غلبه کردن یکی بر دیگری در حدثی. باب فَعِلَ برای اَعراض که عبارت است از بیماریها، رنگها و… میاید. و باب فَعُلَ برای طبایع و مانند آن. تفاوت معانی ثلاثی مجرد و مزید در وجود حرف زائد در مزید است. معانی ثلاثی مزید معنای اضافه بر معنای ماده است اما در ثلاثی این گونه نیست.

مقاله معنای لغوی کلمه (الصعید) و تاثیرات آن در فقه

مقاله نقش و کارکرد حروف زائد در علم صرف

در علم نحو ۵ مکتب سرشناس وجود دارد که هر کدام،دارای شخصیت های علمی و تألیفات مخصوص به خود می باشند.این مکاتب عبارت اند از:مکتب بصره،کوفه، بغداد، اندلس و مصر.در میان این ها،مکاتب بصره و کوفه به عنوان مکاتب اصلی محسوب می شوند…

با بررسی این واژه با واژه‌های (شهوت، مَوَدَّت، هَوَی) می‌خواهیم با معانی این واژگان و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها بیشتر آشنا شویم تا در فهم دقیق آیات قرآن کمک رسان ما باشند. برای رسیدن به این هدف، ابتداءً این واژگان را در پنج کتاب لغت (مصباح المنیر، التحقیق،‌ مفردات الفاظ قرآن، مقاییس اللغه و العین) مورد بررسی قرار دادیم و سپس تک تک این واژگان را از نظر صرفی تحلیل نمودیم و در آخر آن‌ها را در سه کتاب تفسیری (المیزان، نمونه و نور) مورد بررسی قرار دادیم.

مقاله بررسی لغوی ماده وفی

مقاله مفهوم شناسی ربّ در لغت،تفسیر و قرآن

با توجه به این که یکی از مهمترین منابع شریعت احکام الهی قرآن کریم میباشد لذا فهم آن ارتباط مستقیم و وثیق به پی بردن معنای واژه های آن دارد. برای رسیدن به آن مقصود نیازمند شناخت کامل مفردات آن است که در این بین، علوم ادبی و در بین این علوم، علم صرف نقش حیاتی ایفا می کند…

منطقیون، صناعت شعر را مفید تصدیق نمیدانند. علت این امر را باید در ماهیت شعر جُست. به همین خاطر است که شعر در منطق از ارزش کمی برخوردار است و منطقیون زیاد به این صناعت، در مقایسه با صناعات دیگر، نپرداختهاند. مخیلات که مادهی این صناعتاند، به خاطرمحاکات و التذاذی که به مخاطب میرسانند، در نفوس مؤثّرند. شعرِ کم ارزش در منطق، در تأثیر با ارزش است و در دین وسیله و قالبی خوب است برای تبلیغ. شعر را باید دریافت؛ چرا که نافذتر از برهان است.

بحث ما در مورد معانی ابواب مفاعله،افتعال و تفاعل است.در باب مفاعله،افتعال و تفاعل دو امر وجود دارد،که مشارکت به وسیله این دو امر به موجود می آید.در باب مفاعله یکی از دو امر فاعل و دیگری مفعول است اما در باب تفاعل و افتعال دو امر ما مرفوع هستند و به آن ها فاعل اول و دوم میگویند.در این ابواب ما مشارکت صریح و مشارکت ضمنی داریم.مشارکت صریح مشارکتی است که فاعل نقش فاعلی خود را دارد و مفعول نقش مفعولی خود را دارد…