با رجوع به منابع مربوطه درمیابیم که ثلاثی مجرد نیز همچون ثلاثی مزید معنا دارد. باب فَعَلَ به دلیل بیشمار بودن معانی مستعل در آن ضابطهمند نمیگردد اما مشهورترین معنای این باب مغالبه است. مغالبه یعنی غلبه کردن یکی بر دیگری در حدثی. باب فَعِلَ برای اَعراض که عبارت است از بیماریها، رنگها و… میاید. و باب فَعُلَ برای طبایع و مانند آن. تفاوت معانی ثلاثی مجرد و مزید در وجود حرف زائد در مزید است. معانی ثلاثی مزید معنای اضافه بر معنای ماده است اما در ثلاثی این گونه نیست.

مقاله معنای لغوی کلمه (الصعید) و تاثیرات آن در فقه

مقاله نقش و کارکرد حروف زائد در علم صرف

در علم نحو ۵ مکتب سرشناس وجود دارد که هر کدام،دارای شخصیت های علمی و تألیفات مخصوص به خود می باشند.این مکاتب عبارت اند از:مکتب بصره،کوفه، بغداد، اندلس و مصر.در میان این ها،مکاتب بصره و کوفه به عنوان مکاتب اصلی محسوب می شوند…

با بررسی این واژه با واژه‌های (شهوت، مَوَدَّت، هَوَی) می‌خواهیم با معانی این واژگان و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها بیشتر آشنا شویم تا در فهم دقیق آیات قرآن کمک رسان ما باشند. برای رسیدن به این هدف، ابتداءً این واژگان را در پنج کتاب لغت (مصباح المنیر، التحقیق،‌ مفردات الفاظ قرآن، مقاییس اللغه و العین) مورد بررسی قرار دادیم و سپس تک تک این واژگان را از نظر صرفی تحلیل نمودیم و در آخر آن‌ها را در سه کتاب تفسیری (المیزان، نمونه و نور) مورد بررسی قرار دادیم.

مقاله بررسی لغوی ماده وفی

بنا به اینکه امر قضاوت یکی از مباحث ضروری فقه و حقوق محسوب می شود، لذا شرایط قاضی از اهمیت بالایی برخوردار است و از این جهت اسلام نسبت به اهلیت و صلاحیت متصدیان قضا و داوری تأکید مضاعف نموده است. این موضوع از زمان شیخ طوسی مطرح و مورد بحث بوده است

مقاله رابطه بین وسوس و غوی

واژه ی ولی دارای معانی متعددی می باشد در معانی این واژه توجه بسیار می شود زیرا یکی از عواملی است که سبب اختلاف بسیاری در بین شیعه و سنی شده است.تفاوت معنایی باعث شده نظرهای مختلفی در باره ی بعضی آیات و روایات داده شود و توجه بر این مسأله بسیار مهم می باشد. لذا شناسایی معانی واژه ی ولی در فرهنگ لغت ها و سپس بررسی تفسیری یکی از آیات یعنی آیه ی ولایت از منظر شیعه و اهل سنت ما را به حقیقت معنای ولی می رساند مبانی اختلافها روشن می گردد و بر اساس مبنای درست می توان به مقصود اصلی خداوند رهنمون شد.

شیعیان ، در وضو صورت و دستها را می شویند و سر و پاها را مسح می کشند. اما اهل تسنن ، فقط سر را مسح می کشند و پاها را نیز همانند صورت و دستها می شویند. این در آیه وضو » ارجلکم « اختلاف در انجام وضو از اختلاف در تعیین نقش و معطوف علیه واژه ، ناشی شده است. شیعه این واژه را عطف بر رؤوسکم گرفته و در نتیجه پا ها را نیز همانند سر مسح می کشند. اما اهل تسنن، ارجلکم را عطف بر أیدیکم گرفته، و در نتیجه می گویند پاها را نیز همانند دست ها باید شست. همین امر انگیزه ای شد تا علاوه بر بررسی ادله این دو دسته، به صحت و سقم و درجه اعتبار دلائل و شواهد دو طرف بپردازم. در این پژوهش، با بررسی نحوی نقش ارجلکم و معطوف علیه آن و نیز با بررسی شواهد هر دو طرف به این نتیجه رسیدم که برداشت شیعه از آیه وضو، که نتیجه آن مسح پاها می باشد با ادبیات عرب سازگار تر است.