بشریت همواره به دنبال انتقال مفاهیم خود به جامعه اطرافش بوده است. این تعاملات و ارتباط های اجتماعی همواره مسبب تشکیل شدن بستری برای انتقال مفاهیم بوده و هست. مفاهیمی که هرکدام زاییده فکر و تفکر تولید کننده است. در دنیای امروزی نیز شیوه های متعدد انتقال مفاهیم شکل گرفته است

      در رو باز کردم و از خانه خارج شدم. با یک نفس عمیق هوای تازه و دماغ پرور را استشمام کردم . چشمانم را که باز کردم با  سیل دوچرخه هایی که به سمت مدرسه و محل کار می رفتند مواجه شدم.

مشاهده یادداشت

تقریری که در پیش رو داریم بیان یکی از منصوبات است که نام آن مفعولُ به میباشد. حال، اصلا منصوب یعنی چه؟ ببینید ما در نحو یک عامل،معمول و علامت داریم که ارکان اعراب هستند:اعراب یعنی تغییر کردن آخر کلمات به علامت هایی که عوامل ایجاد میکنند.مثلا جاءَ علیُ – اینجا عامل فعل جاء میباشد که در علی اثر گذاشته و آن را معمول خود کرده  است اعرابی که علی به خود گرفته است که لفظی هم هست و ما آن را میبینیم علامت نام دارد. یکی از معمولات منصوبات هستند که یا آخر کلمه با علامت نصب ــَـ ،  منصوب بودن خود را نشان میدهد یا در جایگاه منصوب بودن قرار گرفته است و علامت خودش را به صورت اعراب تقدیری نشان میدهد.

خلاصه پست

خلاصه پست

خلاصه پست

خلاصه پست

خلاصه پست

خلاصه پست